Dorothea fotografiada por Sylvia Plachi. 2001
A morte do seu home en 1976 levouna a
lanzarse a outro cambio profesional. Non deixou a pintura, mais nos 80
recolocou o seu estudo e a súa casa en Nova York onde continuou pintando e
debuxando e facendo collages. Pese a
todo e como ocorría con outras tantas mulleres ligadas ao surrealismo, falar
pouco non significaba nin moito menos non ter que dicir: moi ao contrario. Nacida nun
lugar tan puritano como Illinois, sempre estivo disposta a cultivar a súa
fantasía co apoio da súa nai, que impulsou as carreiras artísticas e creativas
das fillas. A través de lecturas de autores como Oscar Wilde, Lewis Carroll ou
Hans Christian Andersen, Tanning loitara desde nena contra o claustrofóbico.
Quizais fose esa paixón pola literatura a que, nas últimas décadas da súa
vida, leva á creadora a compaxinar a pintura coa poesía ata moi pouco antes de
morrer: pouco antes do seu falecemento publicou a súa última obra, “Coming
of that”, sobre todo porque non lle gustaba ser recordada como unha
"pintora surrealista", algo que lle facía sentirse como "un
fósil" entre outras cousas, porque para ela o movemento termina nos
cincuenta; e de feito a partir desa década fai obras de carácter máis
abstracto.
Golpeando forte. 1981
Asiento primitivo. 1982
"Os
soños que un le nos libros están compostos por símbolos coñecidos, pero é o
estraño dos soños o que os distingue", escribiu.
Dorothea chanceaba chamándose “a máis vella dos
novos poetas emerxentes”, mais antes de traballar na poesía, en 1986
publicou a súa primeira autobiografía “Birthday”
e no 2001 lanzou outra máis desenvolvida, “Between
Lives: An Artist and Her World”. No 2004 publicouse o seu primeiro libro de
poemas, “A table of contents”, e a
súa novela curta “Chasm: A Weekend”.
Os seus últimos anos de vida dedicounos á poesía e non pasou desapercibido o seu
talento. Os seus poemas apareceron en revistas como The Yale Review, The Paris Review, The New Yoker e Poetry.
Este interese pola poesía levouna en
1994 a facer un legado á Academia de Poetas Americanos e creou o premio
anual Wallace Stevens.
O seu traballo como artista plástica, foi
recoñecido internacionalmente e exhibiu as súas obras en importantes museos. En
1974 o Centre National d´Art Contemporain
(que pasaría a ser o Centro Georges Pompidou en 1977) organizou unha
retrospectiva da súa traxectoria artística. O museo sueco Malmö Konsthall e o Candem Arts Centre de Londres faríano en
1993. O Philadelphia Museum of Art dedicou a exposición “Birthday and Beyond” no 2000 ao seu traballo para celebrar a
adquisición da súa autorretrato “Birthday”.
Entre vidas. 1989
Enciclopedia V. Collage. 1990-1995
S/T. Tinta sobre papel. 1993
Familia con valores. Graffito sobre papel. 1993
Foi a última surrealista, morrendo en Nova
Yorke, á idade de 101 anos, o 31 de xaneiro de 2012. A súa obra está dotada dunha
gran forza na cor, na imaxinación, en certo simbolismo e noutros detalles, que impulsan
dalgunha forma a quen mira a pensar que algo máis hai detrás de cada unha das
súas obras nos seus primeiros cadros, mais logo, Dorothea fixo xoias,
esculturas en materiais insólitos, e a súa obra pictórica está chea a partir
dos anos 60, de formas que dilúense case abstractas, realiza tamén collages para finalmente nos anos 90
flores de factura moi solta en óleo, que
acompañan poesías.
Flagrantis speculum veneris (Loveknot). Óleo. 1997
Zephirium apochripholiae (Windwort).Óleo.1997
Convolotus alchemelia (Quiet-willow window) Óleo.1998
BIBLIOGRAFÍA
Marián
L.F.Cao: Creación artística y mujeres.
Recuperar la memoria. Narcea. Madrid, 2000
Chadwick,
Whitney: “Mujer, arte y Sociedad”. Ed. Destino. Barcelona. 1999
Thomas,
Karin: Estilos de las artes plásticas en
el siglo XX. Hasta Hoy. Ed. Del Serbal. Barcelona. 1988
VVAA: “AMAZONAS del Arte Nuevo”. Catálogo
Fundación MAPHRE. Madrid. 2008
VVAA: Women Artist. Taschen.(Editado por Uta
Grosenick, Colonia) 2001
Tanning na
rede:
DOROTHEA TANNING on PhotoPeach
No hay comentarios:
Publicar un comentario