BLOG DA PROFESORA E ARTISTA PLÁSTICA PAULA MARIÑO


domingo, 28 de diciembre de 2014

O RENACEMENTO: RAFAEL SANZIO (Parte IV)


 As complexas composicións das stanzas, posúen unha visión extremadamente idealizada dos suxeitos representados, e as composicións, aínda que xa perfectamente concibidas en debuxo, parecen sufrir de «sprezzatura», un término ideado polo seu amigo Baldassare Castiglione, que o definía como «una certa indiferenza que impregna toda a obra e que nos fai pensar oudir que fluíusen ningún esforzo».  

Segundo Michael Levey, «Rafael dálles ás súas figuras unha graza e claridade sobrehumanas nun universo de certezas Euclidianas”. A pintura é da máxima calidade nas dúas primeiras estancias, baixando o nivel nas seguintes.
Sobreviviron uns corenta bocetos da Disputa das Estanzas e probablemente haxa máis entre as catrocentas follas que se teñen actualmente das súas pre-deseños. Fixo moitos debuxos para perfilar as posturas e as composicións, aparentemente en cantidade superior ás doutros artistas, a xulgar pola gran cantidade de variantes que sobreviviron. Para John Shearman, a arte de Rafael marca «un desprazamento dos recursos desde a produción cara á investigación e o desenvolvemento».
DEBUXOS PREPARATORIOS








 
 Empregaba o ESTARCIDO nos seus debuxos, pois cando estaba satisfeito cunha composición a miúdo trasladábaa a cartón a escala real, que posteriormente perforaba cun punzón, deixando buracos por onde deixaba pasar un pouco de hollín, de modo que quedaban liñas na superficie final como guía. Tamén fixo un uso exhaustivo e pouco habitual, tanto en papel como en yeso, dunha «agullacega», marcando liñas que deixaban só unha hendidura, pero ningunha marca. Estas poden ser vistas no muro da escola de Atenas e en moitos outros debuxos.





 
Interesante páxina sobre o debuxo en Rafael:
 
 

No hay comentarios:

Publicar un comentario