PAULA REGO: A VONTADE SUBVERSIVA E LIBERADORA. (Parte III)

 No ano 1990, Paula Rego foi elixida para a primeira praza de Artista Asociado que concedeu a National Gallery. Isto facilitoulle un coñecemento directo da mellor pintura europea, desde antes do Renacimiento ata finais do século XIX, que en moitos casos aparece na súa obra subseguinte.

 

A noiva. Pastel sobre papel. 1994

 

 O estilo de Rego é comparado en ocasións coas ilustracións de historietas ou tebeos. Como nas historietas, os animais represéntanse a miúdo en papeis e situacións humanas, sobre todo na década dos anos setenta e oitenta. Os seus últimos traballosmostran un estilo máis realista, pero en ocasións continúan as referencias animais, a serie Dog Woman desta década por exemplo, nunha serie de cadros ao pastel representa a mulleres con diferentes poses propias de cans.

 SERIE MULLER CAN. Pastel sobre papel. 1994

O seu traballo ofrece a miúdo unha cara sinistra, acentuando a dominación maliciosa e a subversión da orde natural. Ocúpase de realidades sociais polémicas, como por exemplo a serie Triptych (1998) sobre o tema do aborto, actualmente na colección Abbot Hall en Kendal.

“O esencial é atopar as historias verdadeiras, se atopamos unha historia que dalgún seito crúzase con algo que xa está na nosa cabeza, non é necesario que garde unha relación extremadamente forte coa nosa experiencia persoal. Porén, temperamentalmente ten que servirnos. Así é posíbel entrar nela, e aportarlle un contexto persoal, subxetivala”, comenta Rego. No caso da serie dos abortos, a artista, denunciou con estas obras a falta de sensibilidade social sobre o tema no seu país, pois meses anos estaba prohibido.

SERIE SOBRE O ABORTO (1997-99) Pastel sobre papel.

 

 

 

AUTORRETRATO EN ÓLEO: O PROCESO

No segundo trimestre de Perfeccionamento II, o alumnado traballa na técnica de óleo o autorretrato.

 

 O autorretrato é un dos exercicios de análise máis importante que pode facer un artista. Implica escrutarse o rostro e coñecerse ata tal punto que a expresión que teña nese momento tradúzase no debuxo ou a pintura que aborda. En épocas pictóricas como o barroco ou o renacimiento, unha dos costumes era que o artista se autorretratara dentro dun gran cadro, para reafirmar o seu autoría ou para dar a entender as súas intencións, como o fixeron Velázquez, Artemisia Gentilleschi ou Rembrandt.

  FOTOS DO PROCESO: bocetos sobre papel co óleo

 

 

  

 Un autorretrato non necesariamente implica un xénero realista, moit@s artistas realizan o traballo desde distintos estilos e movementos, o que da como resultado en ocasións unha obra no que a figuración pode deixar paso a manchas ou liñas para configurar o autorretrato, afastándose do realismo máis non da verosimilitude.

 O proceso de aprendizaxe do autorretrato na aula ten varios pasos: debuxo en papel do face e posterior estudo das cores a empregar; despois pasamos o debuxo a lápiz ou carboncillo ao lenzo, para posteriormente aplicar a cor. O proceso do óleo é de secado lento, polo que pódese rectificar e ir traballando pouco a pouco as zonas de luces e sombras ata rematar o traballo.

 

COMENZO DAS OBRAS SOBRE O LENZO: prepintado

 

 

FOTOS DALGUNHAS OBRAS XA REMATADAS

 

 

 

PAULA REGO: A VONTADE SUBVERSIVA E LIBERADORA. (Parte II)

 

Os músicos. Acrílico sobre papel montado sobre lenzo.1981

 

 

Vivian e os escorpións. Acrílico. 1982

 

 Allea ás modas pasaxeiras, Rego practicou sempre a pintura figurativa baixo formas moi diversas e é dos poucos artistas modernos cuxa obra vira en torno á vida mesma, como tamén o fixeron os predecesores que reivindica, Goya e Hogarth, revelando así o mellor e o peor da condición humana. O seu estilo relacionase con Francis Bacon e Lucian Freud pero cunha forte influencia de Beatrix Potter e os seus libros de contos de hadas.

A principios dos 80 realiza obras de gran formato e fluída execución, pintadas en acrílico sobre papel, como “O mono vermello pega á súa muller” (1981), na que animais que recordan aos contos infantís recrean dramas humanos que resultan, de xeito alternativo, increíblemente divertidos e profundamente angustiantes.

SERIE DAS ÓPERAS. Realizadas en acrílico sobre papel pegadas sobre lenzo.

 

A traviata.1983

 

Falstaff.1983

 

S/T.1983-84

 

Aida II.1983

 

Jenúfa. 1983

 

O importante cambio que se produciu na súa obra nesta década coa secuencia sen título de imaxes de “Nena e can”, é un precedente de obras posteriores como “As criadas”, 1987 (inspirada na obra de Genet), “A filla do policía” (1987) e “A familia” (1988), obras clave que contribuíron a establecer a súa reputación.

 

Serie NENA E CAN. 1982

 

SERIE NENA E CAN. Dúas nenas e un can. 1982

 

 

As criadas.1987 

 Pintura baseada nun caso da vida real (outros casos e persoaxes reais aparecen tamén noutras obras da artista) de las irmás Papin, Christine y Lea, quenes traballaban no servizo doméstico para una rica familia parisina e que nun día sen motivo aparente asasiñaron a nai e a fiila da familia, mentres o pai estaba no traballo. A ambigüidade e a psicose ameazante están presentes na imaxe, en certo punto claustrofóbica.

  A finais dos anos 1980 fixo unha serie de pinturas que exploran relacións familiares cercanas. Todas as relacións parecen un tanto disfuncionais, particularmente entre os pais e as fillas. Unha boa mostra son estas obras que aparecen a continuación.

 

A filla do policía. 1987. Óleo sobre lenzo

 

The fitting. 1980. Óleo sobre lenzo

 

 

A danza. 1989

 

 A súa técnica impecable no debuxo e no manexo da cor, moi rico e con grandes contrastes de luces e sombras, atrápanos e sorpréndenos, pero os temas que elixe e a formulación do que vemos non dan lugar á contemplación sen máis, senón que conmociona o máis íntimo da nosa sensibilidade non deixándonos indiferentes, cumprindo así una das máis importantes funcións da arte.

 

O cadete e a súa irmá. Pastel. 1988

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

PAULA REGO: A VONTADE SUBVERSIVA E LIBERADORA. (Parte I)

 

Autorretrato

 

 Pintora e ilustradora, Paula Rego naceu en Lisboa  no ano 1935  no seo dunha familia adiñeirada durante os anos do réxime de Salazar, o que quizais fose unha primeira influencia para os seus posteriores personaxes, sinistros e dominantes. Enviada a estudar a St Julian's School, Carcavelos, Portugal despois ingresou na prestixiosa Slade School of Art de Londres, onde foi alumna de William Coldstream. Na Slade School coñeceu ao tamén artista Victor Willing, con quen contraeu matrimonio. Ambos dividiron o seu tempo entre Portugal e Inglaterra ata 1975, cando se trasladou definitivamente ás illas británicas. En 1988 Willing morre logo de sufrir durante anos de esclerosis múltiple. Suegra de Ron Mueck esta influiralle para pasar dos seus traballos en empresas de efectos especiais á arte dentro das galerías. En 1989 entrou na lista de candidatos ao premio Turner e en 2005 concedéuselle o grado de doutor honoris de letras pola Universidade de Oxford.

 

Salazar vomiting the homeland, 1960

 

Os seus primeiros traballos datan das décadas de finais dos anos 50, 1960 e 1970, neodadaístaou estilo informal e realiza pinturas e collages políticos alimentados polo odio para coa dictadura  de Salazar realizados como se foran un monólogo interior.Mestura diferentes técnicas con pintura e collage, xoga con imaxes infantís, fetichistas e traumáticas, as cales serían fundamentais no seu estilo de madurez.

 

 

Iberian Dawn.1962

 

 

The exile. 1963

 

 

Cães Vadios (Cães de Barcelona), 1965, collage e óleo sobre Tea.

 

 Stray Dogs (The dogs of Barcelona). 1965

 

The firemen or alijo.1966. Acrílico, pastel e grafito sobre papel

 

Formou parte do London Group, con quen participou en exposicións colectivas xunto a artistas como David Hockney e R. B. Kitaj, aínda que Rego desenvolveu un estilo máis ilustrativo e figurativo.

 

S/T. Lápis de cores sobre papel. 1970

 

 

S/T. Lápis de cores sobre papel. 1970

S/T. Lápis de cores sobre papel. 1970

 

 

S/T. Acrílico sobre papel.1970