Nacida o 25 de xullo de 1829, no seo duhna
familia comerciante, Elisabeth, aínda que non se ten constancia de que asistira
á escola, sabe ler e escribir, polo que supónse que os seus país a ensinaron,
desenvolve un amor pola poesía e pola cultura en xeral, logo de ler un poema de
Alfred Tennyson, que ao parecer, fora usado para envolver un anaco de
mantequilla, descubrimento que inspiró a artista a escribir poesía. Descrita
por William Michel Rossetti, como “unha das máis fermosas criaturas, cun aire
de dignidade e dozura cun algo que excedía a modestia e a autoestima e posuía
una desdeñosa reserva…de tez brillante e un espléndido, groso e abundante
cabelo ouro-cobrizo”, Lizzi, comeza como modelo dun xeito amable, tendo en
conta o tenebroso mundo das modelos na época, (pois xeralmente eran mulleres
pobres ou prostitutas as que posaban para os artistas do grupo) e traballando
ao mesmo tempo na sombrerería da dona Tozer’s.
Será posando para o maravilloso cadro “Ophelia morta” de Jhon Everett Millais cando
comece a quebrarse a súa delicada saúde. Sidall foi colocada completamente
vestida flotando nunha bañeira con auga
para representar o momento da morte da heroína de Hamelt, no inverno do ano
1852. Millais colocou baixo a bañeira velas para a agua conservárase quente, pero
nunha ocasión, embebido no seu traballo, as velas apagáronse e a auga quedou
xiada lentamente. Lizzi non queixouse, polo que tras o incidente enfermou gravemente parece que de
neumonía, (aínda que algún estudiosos falan de tuberculose) o que a levou case
á morte, incidente que aproveitou o seu pai, quen obrigou ao artista a pagar
unha indemnización, e que levouna a pasar longas tempadas en balnearios
acompañada por Rossetti.Estudio para Ofelia de Millais.1852
Tras a súa enfermidade,
Lizzi alumna de Rossetti, escomenza a pintar e debuxar, e realiza diversas
obras e mesmo un autorretrato, no que móstrase a si mesma non coma una beleza
flotante, ao xeito de Rossetti, idealizada según os seus patróns e o cánon
establecido polo grupo prerraphaelita, senon dun xeito real, de muller libre a
quen Ruskin merca a partir do ano 1855 todos os debuxos realizados por ela por
150 libras ao ano, axudándoa tamén deste xeito a mercar os medicamentos que
necesitaba para a súa precaria saúde. De feito Rossetti a debuxa en varias
ocasión pintando ou debuxando o que reforza a súa relación de mestre-alumna,
ata que no ano 1858, Lizzi enferma gravemente e ten que deixar de pintar.
Lamento das donas na Balada de Sir Patrick Spens. 1856
No hay comentarios:
Publicar un comentario