A década de 1890 foi a súa época máis creativa e expoñe con regularidade en galerías de Nova Yorke, servindo de modelo as artistas novas norteamericanas ás que aconsellaba nas súas carreras. En 1891 exhibiu unha serie de pinturas entre as que atopábanse “Muller tomando un baño” e “O salón de beleza”, cadros inspirados na arte xaponesa que foran exhibidos en París no ano anterior. No comenzó do século XX, traballa como asesora de varios coleccionistas de arte. Nunca casou, pois consideraba o matrimonio incompatible coa súa tarefa como artista.
Nai e fillo.1888
A carta.1891
No hay comentarios:
Publicar un comentario